کد مطلب:129726 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:129
تهاجم به خیمه گاه حسینی
طـبـری بـه نـقـل از ابی مخنف می نویسد: «سپس شمربن ذی الجوشن با ده تن از نیروهای پـیاده سپاه كوفه به سوی خیمه ای كه بار و بنه و خانواده حسین (ع) در آن بود رفت. امـام (ع) بـه طـرف شـمـر رفـت، امـا نـیـروهـای پـیـاده مـیـان او و خـیـمـه گـاه حـایـل شـدنـد. حـضـرت فـرمـود: «وای بر شما، اگر دین ندارید و از روز رستاخیز نمی تـرسید، در دنیایتان آزاده و با شرف باشید. اراذل و اوباش [1] را از خیمه و خانواده ام باز دارید.
شمر گفت: «ای پسر فاطمه، این خواسته ات را پذیرفتم.» [2] .
در اللهوف آمده است كه امام (ع) خطاب به آنان فرمود: «ای پیروان خاندان ابی سفیان، اگـر دیـنـی ندارید و از روز رستاخیز نیز نمی ترسید، در دنیایتان آزاده باشید؛ و اگر خود را عرب می دانید، به گذشتگان نگاه كنید.»
ابـن صـبـاغ مـالكـی طـی نـقـلی گوید: «حسین (ع) به سختی به آنان حمله كرد و شمار بسیاری از مردان و شجاعانشان كشت و به سلامت به خیمه گاه نزد خانواده اش بازگشت. بار دیگر نیز حمله كرد و به جای خویش بازگشت. اما در این نوبت شمر بن ذی الجوشن مـلعـون بـا چـنـدیـن دیـگـر از پـهـلوانـان و افـراد شـجـاع، مـیـان او و حـرمـش حـایل شده، محاصره اش كردند. سپس گروهی از دشمن رفتند كه حرم و كودكان حسین را غارت كنند؛ كه حضرت فریاد زد: وای بر شما ای پیروان شیطان، نابخردان را از زنان و كودكان باز دارید، چرا كه اینان نجنگیده اند!
در ایـن هـنـگـام شـمـر فـریـاد زد: دسـت از آنـان بـرداریـد و بـه سـوی خود او (حسین (ع)) بروید. [3] .
مـدائنـی می نویسد: شمر ملعون به خیمه گاه حسین حمله كرد و سپس به خیمه اش رفت تا آن را غـارت كـنـد. در ایـن هـنـگـام حـسین (ع) به او گفت: وای بر شما اگر دین ندارید در دنـیایتان آزاده باشید؛ و بار و بنه ام ساعتی بعد برای شما مباح می شود. گوید: شمر شرم كرد و برگشت.» [4] .
شمر گفت: «ای پسر فاطمه، این خواسته ات را پذیرفتم.» [2] .
در اللهوف آمده است كه امام (ع) خطاب به آنان فرمود: «ای پیروان خاندان ابی سفیان، اگـر دیـنـی ندارید و از روز رستاخیز نیز نمی ترسید، در دنیایتان آزاده باشید؛ و اگر خود را عرب می دانید، به گذشتگان نگاه كنید.»
ابـن صـبـاغ مـالكـی طـی نـقـلی گوید: «حسین (ع) به سختی به آنان حمله كرد و شمار بسیاری از مردان و شجاعانشان كشت و به سلامت به خیمه گاه نزد خانواده اش بازگشت. بار دیگر نیز حمله كرد و به جای خویش بازگشت. اما در این نوبت شمر بن ذی الجوشن مـلعـون بـا چـنـدیـن دیـگـر از پـهـلوانـان و افـراد شـجـاع، مـیـان او و حـرمـش حـایل شده، محاصره اش كردند. سپس گروهی از دشمن رفتند كه حرم و كودكان حسین را غارت كنند؛ كه حضرت فریاد زد: وای بر شما ای پیروان شیطان، نابخردان را از زنان و كودكان باز دارید، چرا كه اینان نجنگیده اند!
در ایـن هـنـگـام شـمـر فـریـاد زد: دسـت از آنـان بـرداریـد و بـه سـوی خود او (حسین (ع)) بروید. [3] .
مـدائنـی می نویسد: شمر ملعون به خیمه گاه حسین حمله كرد و سپس به خیمه اش رفت تا آن را غـارت كـنـد. در ایـن هـنـگـام حـسین (ع) به او گفت: وای بر شما اگر دین ندارید در دنـیایتان آزاده باشید؛ و بار و بنه ام ساعتی بعد برای شما مباح می شود. گوید: شمر شرم كرد و برگشت.» [4] .
[1] تـاريـخ الطـبـري، ج 3، ص 333؛ انـسـاب الاشـراف، ج 3، ص 407؛ الكامل في التاريخ، ج 4، ص 76.
[2] اللهوف، ص 171.
[3] الفصول المهمة، ص 19؛ تسلية المجالس، ج 2، ص 318؛ نور الابصار، ص 144.
[4] مقاتل الطالبيين، ص 118.